5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1307
Okunma
Hangi cümlemin noktası olmak istiyorsun,
Ya kal, ya da git…
Misafir duruşların var ellerinde
Dökülmüyor dudaklarından tek bir kelime
Başına bir silah dayayıp
“Konuş ulan”
Diyemem ki
Masumluk gizli benim ruhumda
Hancısıyım ben bu gönül köşkünün
Çekinmeden söyle
Nedir isteğin ?
Biraz mutluluk mu
Ya da
Sevilmek mi,
Aşk mı…?
Yok öyle susmak,
Derdi olmayan uğramaz buraya
Derdini bırakmadan gitmez…
Ve bitmez acılar…
Her gelende aynı hikâye,
Aynı umut…
Bak saçlarım siyaha hasret,
Aynaya bakmayalı kaç yıl oldu kim bilir,
Kim bilir yüzümde ki çizgiler daha da derinleşti..
Talan oldum,
Yalan oldum da
Hiçbir yârin gönlünde kalan olmadım,
Olamadım…
Ne geceler geçirdim,
Ne ağır kışlar,
Değil misafirce kalmak,
Kapımı çalan olmadı…
Bakma öyle misafir deyişime,
Her gelen misafirdi ya bende,
Dilim tutukluk yaptı sadece…
Kusura bakma,
Sevgiye karşı tüm bilinenleri unuttum,
Sana hoş geldin diyebilirim sadece,
Ardı sıra takılmış aşk kelimelerim kalmadı,
Hepsi tükendi yıllar önce…
Bilirim çok şey bekliyorsun,
Ne kadar,
Nereye kadar,
Sende gidersin günün birinde,
Çünkü ben çok giden gördüm ama kalanı hiç görmedim..
Sende yak git tüm sevmeleri,
Ben yanmaya alıştım zaten….
Ya kal,
Ya da git sessizce…
Şair Ceketli Çocuk
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz