Abdullah, Ahmet, Ali, Cafer, Gürdal, Mehmet, Mustafa, M.Meydan, Önder, Veysel ve Yüksel’e en derin muhabbetlerimle….

I
Biz on sekiz yaşımızı getirmiştik bu şehre
Toyluk bir tak gibi şehrini süslerdi gönlümüzün
Ürkek bir serçenin kalbiydi sermayemiz
Temiz rikkatli kırılgan
Ortaçağ şövalyesi kahramanlığı kuşanmış
Birer mürittik manastırında gençliğin
Gurbetin hasretin sevdanın yokluğun
Rahle-i tedrisatında
Aşkın anatomisi bizden sorulurdu
Gurbetin yokluğun memleketin
Ortaya karışık yavan ekmek hüzünlerle
Öğünler savdık baharlar kışlar yıllar savdık
Kavrulmuş salça-soğanın tadını üç öğün
Tatmayan gurmeleri hiç sevmedik biz
Dört kat rutubetle boyalı
Bodrum katlarında söylenmemiş
Yumruğa kapı kırdırmayan
Hiçbir türkümüz şarkımız yoktu
Bir şarkıyı söyleyince Cafer
Üç gün ağlar üç yıl yanardık
Gözleri sadaka niyetine istenen sevgiliye
“Ruhumda gizli bir emel mi arar
Gözlerime bakıp dalan gözlerin”
Şarkısına vokal yapmadan
Islanmadan bir yağmurda şemsiyeyi saklayıp
Bir şiirle sarmaş dolaş olmadan
En müstesna bahçeden gül çalıp
Bir hırsız telaşıyla bir pencereye bırakmadan
Ve Mustafa’nın aşkların şeceresini tutmuş
Teybinden Ferdi Tayfur dinlemeden
Nikotinle tütsülemeden bekar odasını
Aşıkları yürümemiş şehrin kaldırımlarının
Yetimliğini bilerek
Yetim bırakmadan hiçbir sokağını bu şehrin
Doyurmadan açlarını ülkenin mümbit gönüllerimizden
Giydirmeden çıplağı sevindirmeden öksüzü
Şaha kaldırmadan Anadolu’yu
Çırpındırmadan Karadeniz’i
Ay yıldızı selamlamadan
Bir ülküde çiçeğe durmadan
Ve bütün hepsine


En mahrem sırların ortaya çıkması heyecanıyla
Gözyaşlarını saklayarak ağlamadan
Caiz değildi uykuya gönül vermek
Bir kutlu görevdi sanki uykusuzluğumuz

Biz renkli ve güzel insanlardık
Sıkılıp kaçan antika bir tablodan
Ressamı halis Anadolu

Biz güzel insanlardık
Güzel insanlarla buluştuk kavşaklarda
Bütün güzellikleri paylaşmaya

……..
Ayrılığın başlama düdüğünü çalan
O garlar ve terminallerde
Nice vagonlar ekledik hayat lokomotifine sevda yüklü
Kaç bagaj doldurduk kırık hikayelerle dolu
Eskimiş bavullarla
Uzandık dört yanına can memleketin
Gönlümüz gözlerimiz nisan bulutları kadar yüklü
………….

Ayna tarifine arif gerekmez
Artık sonbaharın selamı geliyor hepimize
Yine de dipdiri baharlar var içimizde
Vatana aşka dostluğa dair
……………



Bir şehirde ömrü geri sarmak
Hüzne nikâh kıymak yeniden, unutulmuşlara(!)
Nihayete ermeyen emeller mevsimine
………….

Geri sarılmayınca ömrümüzün sayacı
………..
Ömrümüzden nice yıldızlar burda kaydı
Sana hiç uğramazdım şehir
Dostlarım olmasaydı