Herşey biraz sensizlikle başlar
Kapılırsın ayrılığın rüzgarına
Kimse yardım edemez sana…

Okunmuştur son ezan senin için
Bir tabuta koyarsın aşkını
Ağlasan neye yarar…hıçkırıklar teselli etmez seni

Zaman durur o anda
Bitti diyemezsin hiçbir an
Çünkü zaten bitişlerdedir ayakların

Yokluk kavurur narin bedenini
Ellerin üşür…
Ellerin mosmor…üstünü örten olmaz bekleme sakın

Yanında kalmaz kimse artık
Zamanla gider herkes
Mutlu yuvalarına çekilirler birer birer
Düşünmez kimse seni..onun gibi…

Yaşanmamışlar gelir gözünün önüne
Soluğun kesilir bir yerlerde onun resmini görünce
Titrersin gecenin omuzlarında…
Çare yoktur ayrılığa…

Alışmamışsındır yalnızlık mısralarına
Ellerin ayrılık yazmamıştır daha…
Uzaktan görmüşsündür umutsuz yarınları
Sen hiç gerçekten ağlamamışsındır…
Anlarsın yalnızlık duvarlarına yaslanıp ağladığında…

Kime gitsen o değildir asla
Kimse sevmez onun gibi sarılmaz yaslı omuzlarına…

Gemiler artık onu götürür alt kamaralarında
Gemilere küfür edersin…ama sen deniz değilsindir
Çaren yoktur haykırışlardan başka…

Bitmez senin çilen bitmez
Ne söylesen yarım kalacak artık
Her anın bi ötekinden hüzünlü…

Sevdanın karanlığında yok olur gözlerin
Kimseyi görmezsin artık
Ölümü istersin ..umarsız…

Düşünmezsin ardına bıraktıklarını
Zaten değersizdir her şey onsuzluklarda
Bir an bile nefes almak ağır gelir adama


Sen hiçliği yaşamayı bilmezsin..ama artık bi hiçsindir
Ayrılık sokaklarında sevdasını kaybetmiş
Ölmek isteyen bir hiç…



…..
Ölümlerden ölüm beğendir kalbine
Sevdanın rengi karanlıktır
Senin yaşadığın bi kara sevda…

….
mlh blue-t