5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1241
Okunma
Gönül senin ile dost olamadık
Hep çıkmaza girdi yolların gönül
Bir bir tükendiler kıymet bilmedik
Ömür dedigimiz yılların gönül.
Bazen ilk baharsın bazen karakış
Kimi düz gidersin kimi kimide yokuş
Anlamadım gitti bu nasıl bir iş
Neden düzen tutmaz hallerin gönül.
Hasreti sabırla yatıştırsanda
Umudu umuda bitiştirsende
Gözyaşı dökerek yetiştirsende
Goncayken soluyor güllerin gönül.
El gülüp oynarken boynun bükülür
Kötü kader hep karşında dikilir
Düzeni bozulur suyu çekilir
Suna barındırmaz göllerin gönül.
Zannedersin ömrün pek çokmuş gibi.
Görürsün kendini bir tekmiş gibi
Gün gelir bir varmış bir yokmuş gibi
Toprağa karışır küllerin gönül...
İsmail GÜL...............................Vars@yalım
5.0
100% (1)