Belki bu gün değil ama bir gün gelecek biliyorum.
Nerde kaldı, aramadı, sormadı, belki vefasız diyeceksin.
Belkide çok kızacak ellerini sıkacaksın.
Belki yüzün gülmeyecek konuşmayacaksın.
Ben yanılmam demiyorum, yüreğimi yokluyorum,
Ve bu duygunun doğru olduğunu söylüyorum.

Hani derlerya kalp kalbe karşıdır, değerin değer verdiğin kadar.
Dünya umrumda değil sen yeterki gel hadi de! sabaha kadar.
Geceleri aşar, yorulmam, yürürüm, vuslat saatine kadar.
Kem gözlerden değilsede, değer bu dostluğa nazar
Ben yanılmam demiyorum, yüreğimi yokluyorum,
Ve bu duygunun doğru olduğuna inanıyorum.

Sabırla beklerken ha şimdi! ha şimdi! diye,
Heyacanla atan kalbinin, sesini duyacaksın.
Parmaklarını açıp ellerini saçlarına götürmeden önce,
Sandalyeye yaslanıp ah! çekeceksin.
Ben yanılmam demiyorum, yüreğimi yokluyorum,
Ve bu duygunun doğru olduğunu söylüyorum.

Masa üstünde duran sigara paketinden,
Son bir defa deyip tutuşturacaksın,
Derince çektiğin bir nefes dumanı ,ekrana doğru üfleyeceksin.
Sonra kalbin üzerinde başın, düşünürken vefasızlığı,
Bir daha olmaz, ama kaçıncı bu diyeceksin.
Ben yanılmam demiyorum, yüreğimi yokluyorum,
Ve bu duygunun doğru olduğunu söylüyorum.

Ve bir anda düşündüklerini silip, empati kuracaksın.
Adı FİGEN’di değilmi? diye söyleneceksin.
Anlamı hatırına gelecek, YARALAYAN, KIRAN, DÜŞÜREN.
Sonra balkona çıkıp yıldızlara bakacaksın.
Yaşadıklarını yüreğine atıp,
Gök kubbede hoş sada imiş karşılıksız aşklarım diyeceksin.
Ben yanılmam demiyorum, yüreğimi yokluyorum,
Ve bu duygunun doğru olduğunu söylüyorum.

Şans, kader deyip acı tebessümle geceden geriye
Gidecek liman yok! Gitsende nereye?
Mahsunca dönüp, soğuk yalnız yatağa ve geceye
Uyumak için bütün duaları okuyupta kıbleye,
Dönüp yataçaksın adım gibi biliyorum.
Ben yanılmam demiyorum, yüreğimi yokluyorum,
Ve bu duygunun doğru olduğunu söylüyorum.
...
Biliyorum! Biliyorum! DİYECEKSİN! DİYECEKSİN! biliyorum…