1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1101
Okunma
Gözyaşlarım eski bir zamandan
insanlığıma bulaşmadan ölüm
yitik bir sancıydım tabutumda
sindir açlığın kör renklerine
doldur kimsesiz sözleri heybene
acı sevgilim
yürüyen ay yüzlü sevgilimin
feryat bir muamma eşikte
geçti/
gitti/
bitti/
kimsesiz bir viran-ı perişanım şimdi
ağlatma beni deniz kokulum geç oldu
söyletme, yarınım anılarla doldu
şimdi istediğim bir masum el yüreğime
bedenime, hislerime, herşeyime
yaşamak sırası kimde bilemedim
benim işte ben, diyemedim
olmasın gülüşler alışığım
kendim varım herşeye inat
alışacağım ...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz