kayıyorum zamanda
düşe kalka
her yanımda görünmez izleri
metaforların
sınanmalar mı
her yol ayrımı / her engel /her hüzün
ya da acılar ki bıçak gibi yüreğe giren
bir adım sonrası gölge
duvarlarında mağaranın
yoksa
bir yaprak olup
oyuncak mıyım ellerinde rüzgarın
o zaman soruyorum
ey rüzgar en son oyununu
ne zaman kuracaksın
belki de kurdun
bir ağacın ya da kayanın
oyuntusunda uyurken
belki de
en gizemli vadisinde dolaşırken
bir yaprağın
ya da
düşlere
düşüncelere batmış
savrulurken
yağmurlu bir günde
o zaman işte
geriye ince bir işçilik kaldı desene
oya örercesine
bir kadının parmaklarında
ama sınanmalarsa eğer
mağaranın duvarlarına düşen her gölge
gerçek hangi cebinde gizli
milyonca milyon cepli rüzgar
söyle
ama diyebilirsin de
git işi ne be adam
bu ne laubalilik böyle
ama ben yine de sorar sorgularım
sen ne dersen de