mavilik içinde bir evren çiziyorum / nedense
bir pul gibi yapıştırıyorum gözüme
her şeyi silmelere başlıyorum görünmez bir silgide
bir o ve bir ben kalıncaya değin siliyorum
silgim bunca silmeye alışık değil
tepinip duruyor habire
hiç bu kadar silmemişti şimdiye kadar
haksız da değil
sadece bir çift göz
kımıltılı bir dudak
sesinin akışı koşuyor içimde
inip çıkarak
bırakıyorum kendimi / öylece
artık baştan sona denizindeyim
boğulmak bile umurumda değil
yüreğim çok hızlı atıyor dayanacak mı belli değil
birden bozuluyor kurduğum onca büyü
garsonun sesinde
oysa onu da silmiştim
biraz önce