rüzgarlar çok sert eser bazen..yıkılayazarsın
uçurumun kenarında olsan düşüp parçalanayazarsın
sığındığın korunaklar güvenli sanıp yalnızlığını unutayazarsın
o çocuk kalbinle herkesi kendin sanıp habersiz kendi mezarını kazarsın..

kışın soğunu hissetmedikçe iliklerinde bilemessin olmayı..
sığ kıyılardan kurtulup bilmessin okyanuslara dalmayı
sıkarsın kendini alabildiğine öğrenemessin akışına bırakıp inadına salmayı
ezberleyip ritüelleştirirsin eforlarca koşup olduğun yerde kalmayı

sen gitmelisin biraz sürünüp öğrenmelisin gari..
içindeki tutkuyu susturamayacaksın biraz doyur bari..
kendi hiçliğini unutturan acımalardan cayıp büyümelisin gari..
bu küçümen yüreğicinle yokulup delirmeden geç içeri buyur bari..

tuzaklarca takılacaksın düşüp toparlanacaksın kuşkusuz..
gecelerin oyunlar oynayacak sana günlerle beraber sende uykusuz.
öldürecekler o çocuğu korumalısın zira o cahil bu yüzden korkusuz..
neye yarar yaşamak bağımlı köle gibin nefes almak gram tutkusuz..

sevişme acılarla artık anlık zevklerin çıldırtıcılığını anlayabilirim..
her boşluğa düşüşünde buradayım demez mi arsız ve futursuzca..
dayanamaz koşarsın anlık zevkler yaşayıp unutur ve avunursun..
gün gelir anlarsın cancağızım sen çorak topraklarda yalnızlığını kavurursun..