belki bir seher vakti duyarsın,
okuduğu dualar kadar temiz kalpli,
bir imamın ağzından.
bilmem
hangi köy yada mahalleden,
kimin oğlu,kimin kocası,babası?
ben artık yokum,
senin varlığının da
benim için bir anlamı yok.
sussun o gün çekingen gözyaşların,
ben varken akmalıydı kelimeler,
çağlamalıydı
dosttan,bizden,yarım hatıralardan...
evet dost
son bir kez dokunamadık yine
anılara,öksüz hayallerimize

hissediyorum şimdi elinde kırık bir kürek,
ucunda gözyaşlarından ıslanmış kara toprak
ört üzerimi,ört
ne duruyorsun!
kaplasın ateşten rengarenk çiçekler.
yakarken beni,
bırakır yalnız yokluğumla başbaşa seni
ayrılırken buradan,
çıkar artık siyah gözlükleri,
son kez bakayım sana
dost,buluşma kapımız olsun bu mezar
beni başka yerde arama
bilirim sende tüm kapılar bana,
bende içe açılır,
gül kokulu bir hoşgeldin ile
işte sesleniyorum sana
ama sen yoksun
ADNda