Beşevlerde üç katlı,görkemli bir okul.
Girişinde,el emeği,metalden, büyük harflerle,
Erkek Teknik Yüksek Öğretmen Okulu yazılı.
Ön tarafta,yemekhane ve yatakhanesi.
Arka tarafta da ,her bölümün atelyesi.
Atelyeleri, her türlü makinelerle donatılmış.
Öğrenciler , iki aşamalı sınavla alınmış.
Branşlarında,tuttuğunu koparan öğretmenler.
Bilgili, tecrübeli,elleri öpülesi öğretmenler.
Günde on saat atelye ve meslek dersleri var.
Her dersin , dönem sonunda bitirme sınavı var.
Ancak bir dersten borçlu olarak geçiliyor.
İki veya daha fazla dersi veremeyen kalıyor.
Yatılılık veya bursluluk hakkı kalkıyor.
Geçen öğrencilerden,kalanlar daha çoktur.
Öğretmenler kurulu,kurtarma sınavı yoktur.
Okulun atelyeleri,fabrika gibi çalışıyor.
Teknik Öğretmenleri,fabrikalar da kapışıyor.
Bakanlığın o dönemde en çok ihtiyaç duyduğu,
Az sayıda mezun olan,en nazlı öğretmenler,
Farklı ücret alan,rotasyona girmeyen,
Bir derece üstten başlatılan Teknik Öğretmenler.
Mademki yapıyoruz , mühendislik istedik,
Kimi yetkiliden söz , polisten dayak yedik.
Mühendislik adına yıllarca boykot oldu.
Boş gezen mühendisler, Teknik Öğretmen oldu.
Tornalarken metali, sanki aslan kükrüyor,
Ben lise çıkışlıyım,benden bu kadar diyor.
Açığı kapatmanın hep yolları arandı,
Bir kanunla okullar,üniversiteye bağlandı.
Atelye,avadanlık,araç,gereç olmadan,
Kasabalara bile,eğitim fakülteleri açıldı.
Taşıma sular ile,değirmen döndürüldü.
Hayli geniş elekle,öğrenciler elendi,
Her giren öğrenciye,öğretmen oldun dendi.
Okullarda boş olan kadrolar hemen doldu,
Branş olamayanlar,sınıf öğretmeni oldu.
Makine görmeyenler,fabrikalara giremedi,
Diğer mezunlar gibi,boşta görev bekledi.
Bizleri kıskananlar,kına yaksın oynasın,
Teknik Öğretmenler,bu hallere mi düşecekti,
Buna sebep olanlar, muradına doymasın...