Seni anlatmak senin bile ötende çocuk!
Seni anlatmak için Tanrı’nın gözlerine bakıyorum...


Sokağı esrarlı kılan duruşuna
Kırpık saçlarına
Yalın ayaklarına
Kirli elbiselerine
Eğreti çocukluğunu ısıtan terleyen avuçlarına
Yırtılmış sevinçler taşıyan ellerine
Umutsuzluğu çıldırtan tebessümüne
Yırtılmış sevinçlerine rağmen tebessümüne
Gözlerine
Gözlerinden beslenen denizine dalıp gidiyorum
Sen kendinden fazla bir şeysin serçem
Seni anlatmak güç

Seni anlatmak güç serçem

Seni anlatmak tarihe bir mide kasıntısıyla hüzünlenebilmektir
Seni anlatmak göz dâhil bütün gözeneklerle ağlayabilmektir
Seni anlatmak yeşil gözlerinle kapanabilmektir
Seni anlatmak kirpiklerinin saçağına sığınıp yağmuru seyredebilmektir
Seni anlatmak kaşlarını yüreklere takıp çatık kaşlarla hayata çatabilmektir
Seni anlatmak çöl yangını bir susuzlukla umudu çatlak dudaklarına sürebilmektir
Sen kendinden fazla bir şeysin
Seni anlatmak güç


Seni anlatmak güç serçem
Seni anlatmak bütün yüklenimlerinin ötesine geçmektir
Seni anlatmak fırattan bir avuç su alıp nile dökmektir
Seni anlatmak bir aşk ebleğinin şefkati ve yüreğini okşayabilmesidir
Seni anlatmak geleceği sofrasını açtığınca çalınan ince sazda hüzünlenebilmektir
Seni anlatmak Tanrı’nın gözlerinden beş kıtaya düşen beş damla olabilmektir.


seni sevmek ve anlatmak yürğimin eğrilmez şevkatidir.

MEHMET ALİ GÜNEŞ