Anlamıyorsun beni değil mi?
MAVİYE...........................................
Yolun yarısında olmasamda yaklaştım
ellerim şakaklarımda
heybemde otuz üç yıllık masallar
paramparça


kemalettin tuğcu kandırdı çocukluğumda
hep kazanırdı iyiler eninde sonunda
onun kahramanları şimdi
beyoğlu’nun arka sokaklarında
...


Yüreğim desen faili meçhule kurban
on beş senedir yatıyor boylu boyunca
failler /Sevgiyi alet edip
yaktılar iyi niyetlerimi ve kötülükler kazandı mavi anlamadan
...


güneşe akın vardı
bitti
güzel günler görecekti
memlekete hasret gitti


yaşamak direnmekti
direnenler fidanken yitti
...


aşk/en derin mavi
doğallıkta yeşeriyor güya
ilişkiler hep satranç gibi oysa

tahir olmak artık ayıp usta
herkes zühreliği seçiyor zira
...


Aliler figuran yetmiyor pusulaya
dilovası gibi...
tecrübeler ve tecrübeler
ağırlaşan bedenime çok yaşamak isteyip
Yaşayamadıklarım
mavi kalır mı ortalıkta
...



boşalttım heybemi / en dibinden
maviye hasret umutlarım çıktı
onları da satılığa çıkardım
yok mu alan

aslında bu umutlarmış
heybemde ağırlık yapan

dağları elsem gürzü ben kalıyorum ferhata baksam
neyiyle aldıki şirini
aşkla değilmi
ferhat değilim elbetteki...
ben yalansam ben kimim ki!
Ne elmadayım artık ne elmanın sevmesinde.....


Mehmet Ali Güneş 31 Ocak, 03:35