/1/

Tanrılar sokağında
Haykırıyor köpekler
Öksüz çocuklara

Elimde oyuncak tabancam
Bezden bozma bebeklerim
Paramparça

8 parmağımda 8 yüzük
Eşyalar resminde solgunlaşıyor
Savsaklıyor sanrı yüküm kaba

/2/

Elden yürüttüler beni
İkinci el eşya gibi terk ettiler
Ulan ne çok ağlattılar sabahta, akşamda

Yalnızım biliyorum köpekler evcilleşti
Sakalar sustu örneğin
Yahut balıklar doğurmakta

Ama ne kadar daha
Kuş tüylerine dayanabilir
Bezden bozma bebeklere dayanabilirim

Kollarım da sancılar artık zift
Gazze kokuyor geceleri sevgilim
Düşlerimde bebeklerimden arta kalmış kollar
Hükümsüzdür
kaybettim kendimi


/3/


Dişlerimden görüyorum dünyayı
Ah kıçıkırık saatlerim tiktaklarda
Köyceğizlerimde tanrı yüklü kervanlar
Hey kervancıbaşı şimal rüzgârlarım nerede benim.

Akşamlarında efkârım batar yorganımın tenine
Ter soğuk ten perme perişan
Gözlerimden görünürdü batan günün zülfü
Ben vurgun yemiş oltalarda saklıyım

/4/

Daralan geceden nifak yükledim sırtıma
Öyle doluyum ki, insancıklar korksun Yecüc kavminden/
Kovuklarda güneş görmeyen yerdenim
Beyaz ışıklar yakmaz perdemi
İsa’nın düştüğü Meryem rahmindenim

Köpekler ardından sesim çıkmaz
Ay ışıklarının çaldığı yerdenim,çaresizim…


Çaresiz üşüyorum!