Uyuyordum uyandım
kulaklarımı sadece gelen sese odakladım
sesini duyunca
titreyen bedenimi sankinleştirmeye çalıştım
yüzünü birkez daha görmek için
korkak adımlarla pencereye uzandım
bir elimle
diğeri elime destek olup
perdeyi yavaş yavaş araladım
sanki açılan perde değildi
geçmişin hatıralarıydı
açılan perde sokağa değil
geçmişe açılan bir kapıydı
koca bir hayattı
önümden geçip giden
bazen şen kahkahalar vardı
bazen ağlayışlar
bazen öfkeli bağrışlar
bazen mutlu haykırışlar
ve bir bir kaybolup giden insanlar vardı
hep hayatımda olacaklarını düşündüğüm
sevdiğim ve sevmediğim
birazını zaman aldı elimden
birazın keşkeler
kısa metrajlı bir filim gibi yaşandı vede bittiler
gözlerim nihayet açıldı
gerçeği algılayıp boş sokağa çakıldı
Çünkü sen gitmiştin
Kimbilir ?
belki de
o sokaktan hiç geçmemiştin.