Sende git.
Sende terk et bu gönlü
Seni sorana tanımıyorum derim.
sende git...

Saçlarını okşayamadım.
Sevdalı gönlüme bağlayamadım.
Sevdiğim olamadın.
Sende git...

Sevda türkülerinden uzak kaldık.
Susayan gönlümüze ’Aşk’ olamadık
Sevgi sözcüklerinden uzak kaldık
Sende git...

Sarhoşluğun ne olduğunu sende öğrendim.
Sevginin nasıl nefrete dönüştüğünü,
Sevdanın kahdehlere nasıl gizlendiğini sende öğrendim.
Sende git...

Sözlerin nasıl kör kurşun olduğunu,
Saniyelerin bile nasıl bu kadar acı verdiğini,
Sen giderken anladım.
Sende git...

Sormuyorum niye gittin diye
Sen eminim onada bir bahane bulursun.
Sen çünkü aşkı bilmeyenlerdensin.
Sende git...

Senin için dökecek gözyaşım kalmadı.
Senin yokluğunda ağlayacak değilim.
Seni anılara gömdüm.
Sende git...

Senin gözlerini gözlerime,
Saçlarını saçıma
Saf ve içten gülüşünü ise kalbimin en derin yerine gömdüm.
Senin yokluğunda bana arkadaşlık etsin diye.
Sende git...

Sen oysa benim kuşlardan bile kıskandığım sevdamdın.
Sen oysa karanfillerden, güllerden bile daha güzel kokardın.
seni karanfiller, güller gördüğünde buynunu eğerlerdi.
Sende git...

Sana yalvarsam, gitme desem...
Sevda sınırını aşma desem...
Sevdalı gönlüme zülüm etme desem..
.........................................

Biliyorum ne desem boş bırakıp gideceksin.
Sende git.... Kara Gözlüm.

Orhan YOLBAŞ