sevişmelerin fiyakalı yanıdır şiir
esamesi bile okunmaz gecelerin
bu imtihan
bu sözlerdeki sınama
beni bir kez daha sayfalara düşman
hayata rövaşata

şair bir açıklama yaparak başlıyor söze. Sevişmeyi şiire atfediyor. Ve esamesi bile okunmaz gecelerin diyor. Bu söz bana çok tanıdık geliyor. İlk mısradaki şairin orijinal bakışı ve tespiti kendini ezbere bir cümleye bırakıyor. Ardından şair ilk fiyakalı cümleyi tamamlayıp bir şiir yapma telaşına düşüyor. Bu imtihan??? Bu sözlerdeki sınama? Bilinmeyen bir söz ve bilinmeyen bir sınamadan bahseden şair ilk iki mısradan açık ara uzak düşüyor. Artık şiir kopmuştur. Modern şiirin hengâmesine düşen şair fiyakalı cümleler kurarak şiir yazma telaşına çoktan düşmüştür bile…
“beni bir kez daha sayfalara düşman
hayata rövaşata” bu iki mısra ne anlatmak ister bilinmez lakin sezilir. Eksiltili cümlelerle şiirselleştirildikleri aşikar.

Yeni bir bölüm oluşturuluyor şiirde enter tuşuyla. ilk bölümün son mısrasına iliştirebilirsiniz de apayrı bir bölüm olarak da alabilirsiniz. Henüz sevişen ve bunun felsefesini yapan şair ya da şiir yazıp sevişmeye benzeten şair şimdi toplumsal bir acıyı kedileştirecek bir sahne tasarlıyor.


kızıllığında ölmeliyim
bu sabah gazeteler
aklı avuçlarında bir yeni yetmenin
tek taraflı intiharını yazacak

Bunca hikaye bunca anlatı bunca sızı şairin sevdiğinin gözünden düşüşünün andıymış. Anlaşılmadığı üzre fazla ironik fazla imgesel fazla şiirsel. Benim gibi eski kafalılar bu şiirden bir şey anlamayacağı gibi beğenmek zevkinden de mahrum kalacaklar.

bir tiyatro oyunu gibi son bulacak
soğuk kaldırımların şefkatinde hikayem
ama sen üzülme diye
küçük puntolarla yazılmış
manşet altı bir haber niteliğinde olacak
gözlerinden düşüşüm

Kaldırımlar, soğuk, hikayem, tiyatro, punto, manşet… nerden ve nasıl gelip yerleşmişler bu mısralara ve nasıl olmuşta şairin gözlerden düşüşüyle birlikte bir kaldırımın şefkatinde son bulacak hayatını küçük puntolarla bir gazeteye manşet olup sevgiliye sezdirmeden bize ilan edebilmişler bilinmez…

son söz: garip bir açıklama ağız kokusu bende nahoş bir tat uyandırdı. Aşıksal değil de sarhoşsal bir imge. Yinede günün şiiri olmasının tek sebebi sayılabilir bu şövalye tarzında söylenmiş son söz…

son söz;

aşk beni yakın mesafeden vurdu.
bu yüzden,
seni deliler gibi sevdiğimin,
ağız kokusu var şiirde.

AFFEDİN… Şiir adına elimizi taşın altına koymak zorundayız. Herkes şair olunca okuyan eleştiren ve yorumlayan kalmıyor.
Sayın şair siz elbette ki bildiğiniz, istediğiniz gibi yazacaksınız. Birçok insan beğenecek ve çok az insan benim gibi beğenmediğini ve sebeplerini anlatarak ifade edecek. Hoşgörünüze sığınıyorum. Amacım sizi üzmek değil… Şiir adına düşüncelerimi ifade etmek. Vaktim olmadığı için diğer şiirleri okuyamıyorum. Bir şiiri okumak bile uzunca bir vakit alıyor malum.