gördüğüm kadarıyla
en gaddar ve fanatik faşistler
baskı, zorbalık ve dayatmalara
karşıyım diyenlerden çıkıyor.
genelde din ve ideoloji paravan ediliyor
ve insanlar,
idraklarının mahsulü beğeni
ve kabullere zorlanıyorlar.

kağnımı sür,
sürmüyorsan öküzüm ol,
beceremiyorsan ağzına ot,
o da olmuyorsa ona yol,
hiçbiri mi o halde toz ol

bu grubu ikiye ayıralım:

farkında olarak yapanlar
farkında olmadan yapanlar

bunları bitiremezsiniz.
çünkü farkında olmadan yapanlar
çok büyük yekün teşkil ediyorlar.

bunlara karşı birleşmek mi?
aslında
herkes herkesle
zaman zaman
bir yerlerde birleşir.
bazen kınanan,
yerden yere vurulan
bazı meziyetlerde de
mevzu hakikatte
birleşemediğimiz yerlerde
birbirimizin varlığına tahammül.
bu olmayınca kavga kaçınılmaz

ve bu kavganın kazanç yönü yok.
kazanan da kaybediyor.

ota at değeri verdiğinizde
at ot olmaz.
kurtlar geceleri kafalarını
dolunaya çevirip
ulumaya başladıklarında bu,
ayın umrunda bile değildir.

çözüm:

övgü ile sövgüyü
aynı kategoride saymak...

öven ve söven esasta aynı kişidir.
o kendini över,
kendine söver...
muhatap kabul etmediğinizde onu,
siz sıyrılırsınız,
o kafayı sıyırır.

Faşist Yaşam Rahipleri Yazıtı Mailis Nalars