Bilir misin acaba seni ne çok severim?
Ne kadar çok özlerim onun için överim.

Duydun mu sana nasıl gönlümü verdiğimi?
Sanma ki unuturum senden bal derdiğimi.

Sen ki koca dünyada benim ilk göz ağrımsın
Sen ki benim yarimsin kalp taşıyan bağrımsın

Sen ki benim ruhumun hem güneşi hem ayı
Kaf Dağı’nın gerçeği sensin gönül sarayı

Elimde imkan olsa çiçeklerle bezerim.
Senden ayrı kalınca düşlerimde gezerim.

Varlığın var ediyor, dağı taşı süslüyor
Ürünlerin âlemi kurdu kuşu besliyor.

Renklerin her tonunda yaprakların, güllerin
Sanki senin gözündür boncuk boncuk göllerin

Kah bir tavşan çıkardın tazılar tutsun diye
Nice avlar besledin her yabani kediye

Yağmur yağsa beraber ıslanmaya doyardık
Rüzgar denen fırçayla mutluluğa boyardık

Çamların duldasında yeşil bitki dokusu
Her canlıya can verir buram buram kokusu

Yalnız seni severim, seni koklar ciğerim,
Seni sevmeyen kula ben yaşamıyor derim.

Canımın tek isteği herkes güzeli görsün,
Bir fidan daha diksin sonra sefayı sürsün.

Kıyamet kopsa bile dik fidanı toprağa,
Yaradan’ı sevenler,aşkla bakar yaprağa.

Vicdansızlar kem gözle yeşilliğe bakmayın
Cehennem yolcuları ormanları yakmayın.


Hüseyin İSPİRLİ