Bir an kayboldun, yaşadım kıyameti,
Yoruldun ama buldun ey kalbim emaneti.
Yeniden su yürüdü, dalıma yaprağıma,
Bir bakışın can verdi kurumuş toprağıma.
Çiçeğe durdu kalbim içtim parmaklarından,
Bir aydınlık denizin sonsuz derinliğinde.
Hülyalı gözlerinin o güzel serinliğinde,
Bir ışık, bir kelebek, biraz çiçek, biraz kuş...
Yeni ülke yüzen ellerinde kaybolmuş.
Soluğum kuş misali uçuyor ellerine,
Kapılıp gidiyorum saçının tellerine.
Gözlerinden göğsüme alim bir yıldız akar,
Bir gülüşün içimde sayısız lamba yakar.
Bir kurtuluştur o an çağrılsa senin adın,
Sesin ne kadar sıcak sesin ne kadar yakın.
Tabiat bembeyaz gelinlik giymiş gibi,
Yüzüme kar yağıyor sanki elinmiş gibi.
Sensiz geçen zamanı belli yaşayamamışım,
Sensizlik bir kuyuymuş onu aşamamışım.
Bir yol buldun öteye geçerek gözlerinden,
İşte yeni bir dünya o güzel sözlerinden

16/07/2009/İZMİR