Dün gece ben öldüm anne…
Uçurumdan kaydı ayaklarım sonsuzluğun diyarına doğru.
Haykırdım,bağırdım son nefesimle
Duymadı insanlar…

Sessiz ırmaklar geçti üstümden
Sürüklediler bedenimi…
Sonsuzluğun diyarında
Issız topraklar örtüldü üstüme
Haykırdım kimse çarem olmadı…

Dün gece ben öldüm anne..
Bıktım artık yalanlardan dolanlardan
Biten sevdalardan bıktım anne…
Ve arkada kalıp gitmeler canımı aldı dün gece…

Gözlerim sensizliği gördü
Ayaklarım üşüdü
Canım çok yandı anne
Ama kimse dönüp bakmadı gözlerime…

Söylediğin masallarda
Uyuya kaldım dün gece
Son kez sarıldım sana…sen bilmeden sessizce….
Ben hep o masallarda ki gibi bir son düşlemiştim anne
Ama hayat masallarda ki gibi değilmiş
Çok geç fark ettim yaşamın anlamsız oluşunu…

Dün gece ben öldüm anne
Ama korkma ağlama ardımdan
Ben hep yanında olacağım
Beni yaşat içinde…

Sözlerim armağan olsun sana
Asla pes etme bilirim yıpranacaksın benden sonra
Kendini hazan duvarlarına vuracaksın
Bilirim…

İnsanlar anlayamayacak seni…ağlayacaksın gecenin omuzlarında
Zaman düşman olacak sana
Ve kader durağında gittiğim anda bekleyeceksin hep beni
Bilirim…

Ama bil ki ben hep yaşayacağım
Güneşin doğusunda gözlerim
Açan her çiçekte kokumu bul anne…

Sabret geçecek bir gün bensizlik
Döneceğim sana elbet bil annem
Ama bugün gitmeliyim….
Son kez bana en sevdiğim yemekten yap
Ve sarıl hayalime son kez
Doğduğum ilk gün ki gibi sımsıkı sarıl bana anne…