Bu sene sonbahar erken geldi bedenime
Hazan yapraklarını döktü yüreğim
Bekleyişler boşuna artık…o dönmeyecek anladı gözlerim
Oysa…
Çıkan her güneş ışığında filiz açmıştım
Aşk diyarında doğru yüzümü dönüp…

Ama hepsi bir yalancı güneşmiş…
Her bir umudum kara bahtla sonuçlandı…
Yoksunluğum yoksunluğunda parçalandı
Yoklukla yüzleşti…

Kara gecelerde rüzgar alırken bir şeyler benden
İçimde bir ateş parçası vardı umuda karşı
Ama dayanılmaz oldu sensizlik ve ötesi
Bitişleri seyrederken zamanım geldi galiba…
Ayrılıklar can aldı…
Yıktı geçti gözlerini görmek haram oldu…
Rüyalarda bile unuttum o gül yüzünü…

Bu sene sonbahar erken geldi yüreğime
Taşlara vurdum gözyaşlarımı
Oysa gözyaşlarımın nedeni gelip silmen içindi
Yollara bakmakta kaldı gözlerim
Poyraz rüzgarlarda esti geçti
Seneler geçti sen gelemedin…unutulmakta kaldı
Keşke sevdirmeseydin kendini bana
Keşke tanımasaydı gözlerim seni
Beni bir köşeye attın ve gittin sen
İncil di son umudum…
Gelsen de ne fark eder ölümü mü izlersin sadece bilesin…

Bu sene sonbahar erken geldi sevdalara
Limanlar ayrılık gemileriyle dolmuş
Cebimde ki son ümidi satıp biletimi aldım şimdiden
Sen uyurken gideceğim sensizlikten
Anılar canlansa da gözümden
Ve bırakmasa da hayalin peşimi gurbet hayatlarında
Ne çare…döküldü son yaprak herhangi bir sensizlikertesi gününde…
Elvedalar diyarından gözyaşım hatıra sana…