uluğ bir ağacın dokuz dalından
türediler onlar Dokuz Oğuzlar
yiğitlik sütü emdiler bir kurttan
çoğaldılar delikanlılar kızlar



oba oba boy boy soy soy oldular
Kırgız Türkmen ve Oğuz dalıydılar
koca çınarın sevdalısıydılar
türklüğün adını hep mutladılar



düşmanları sarınca dört yanını
tutsak düştü saçtırdı al kanını
bulunca ıssız anda fırsatını
iki alp Ergenekon`a kaçtılar



bir koca kurt ki rehberdi onlara
nasıl dayandılar o sarp yollara
Ergenekon damga vurdu görk yıllara
belki asırlarca orda kaldılar



o ne güzel bir yurttu o masalsı
dağlar zümrüt düzü altın sarısı
suları berrak çiçeklerin hası
yağmurlar toprağı ıslattılar



dar gelince Ergenekon Onlara
yol aramaya çıktılar dağlara
bir demirci körük yaptı bayıra
odlayınca dağdan geçit açtılar



çıkınca geniş yurda toy ettiler
her yıl bu bize kut olsun dediler
ata yurdu deyip çok sevindiler
mutlu şanlı günlere ulaştılar



Banu Çiçek obada nazlı bir kız
uruşgu çıkınca kartal amansız
vurunca kılıcı dev tenler cansız
ne düşmanlar bozguna uğradılar



aşk deyince türküleri dillerde
mani mani koşuk hep gönüllerde
en destansı aşkları yaşadılar



Kül Tigin Oğuz Han ve Bilge Kağan
bir efsane uluğ onlarda hakan
gök çeşmesinden içen yabgulardan
nice büyük devletleri kurdular



Orta Asya onların görk yurtları
ayrılmak zor kuruyunca suları
dağıldılar dört yana yok durları
nihayet Anadolu`ya vardılar