Sevip de ölenler
Hani şu adını an be an andığımız
Sevda uğruna
Gencecik kuruyan kalp sahipleri
Sevip de ölenler

Kalem sızım anlatmış
Eylül’ü sevdasını
Kar tanem o nedenle yazmamakta
Edebiyatiyatrocu’ya ne demeli
Ya Devrim
Ya Sızı
Hani ölümsüz bildiğimiz
Türküler
Hani nerdeler sevenler
Ölümsüz oldum diyenler

Kalem sızım nerde
Sevdiğin ?
Hani sevdan
Kelimeler sığmayan
Anlatmakla bitiremediğin

Devrim ye senin
Uğruna can feda ettiğin
Kanının her damlasını
Vere bildiğin
Hani o anlatmakla bitiremediğin

Kar tanem sana ne demeli insan
Kendi dilinle anlattın
Bana …
Kaleminle yazdın sevdiğini
Sana neler ettiğini
Onun için nelere veda ettiğini
Bana sen anlattın
Senin bahanen ne olacak


Edebiyatiyatrocu sen ya
Gözümden kaçmadı sevdalı halin
Canlanır gözümde
O dertli halin
Seni görmezden gelen o zalim
Can verebilir mi senin ugruna

Ya sen eylül
İlk günü an be an yaşar durursun
Kendini sitemlere vurur durursun
Sende kalbin gibi unutlmuşsun
Şiirlerle teselli bulup avutulmuşsun

Ya siz şuanda bu şiiri okuyanlar
Size ne demeli insan
Sevda hırka olmuş
Yamalı durur
Her ah çekişiniz yürek kavurur
Bir deli sevda
Nazlı tay gibi
Başınızı her dem
Taştan taşa vurur…

Ben kaldım birde bu şiirde bir anılmadık
Hepiniz gibi bizde ağladık
Geceye sevdayı biz yama yaptık
Herdem söylendik
Herdem ağladık…