Bozkırlar dar geldi
Koca yürekliye
Bir sesizleşti bu gün
Çıt yok
Kendisi yok gibi
Sevdalanmış
Bir asuman duygular
Tarumar olmuş hayaller
Elinden silahı düşmüş
Kan kokusu yerine
Güller kokuyor

İntikam rıhtımını
Sevdaya bıraktı
Haksız yine haklı
Zalimin zülmü devam eder
Her dem
Ayaklar herdem kanamakta
Yürek bir başka
Bir başka yıldızlar
Mermi kokusu
Barut kokusu
Silindi …
Kan, kin …
Sevdaya yenildi
Eller narsını yetirdi
Dil bestekar
Kalp sevda yüklü
Deli taylar gibi
…..

Her ağaç kovuğunda
“B” harfi
Her taşta aşk izi
Her çay deminde
Sevda seli
…
______SEN HİÇ_______
Sen hiç yemin edip
Bir sevda uğruna yeminini bozdun mu
Sen hiç yıldızları sayarken
Sayıları karıştırdın mı
Sen hiç umutsuzluk çölünde
Umut yeşerttin mi

Sen hiç sevinç çığlıklarıyla
Boğulur gibi oldun mu
Semaya ölmek için açtığın ellerini
Kapatıp
Yaşamak için yalvardın mı
…

NOT: vahşi bazkırlar(4)
serinin son şiiridir
bu şiiri yazarken desteklerini benden esirgemeyen şair dostlarım
KALEM SIZIM
KAR TANEM VE
EDEBİYATİYATROCU
ŞAİR RUHLU DOSTLARIMA YÜREKTEN SAYGILARIMI SUNARIM...