3
Yorum
32
Beğeni
5,0
Puan
123
Okunma
Bu ben miyim aynadaki yüz
Sakal ağarmış ten kırışmış
Gözlerime ne demeli neden yok gibi derin kuyuda
Yılların sancısını atamadı bedenim
Kurumuş göz pınarımdan akan ne
Durgun dünya suskun dizeler kırık kalem
Gam içinde bataklığa dönen hayaller
Bu ben miyim nasılda yıllar yenik düşmüş
Ne gülüşümden nede bakışımdan eser var
…
Gördüğüm ben miyim
… yoksa hayata yenik bir mecnun mu
Dalı kırılan ağacın bile gölgesinde serinler kuşlar
Sessizlik sarmış nedensiz iç çekmeler
Hasret kalmışlığın izleri var tenimde
Yorgun argın düştüğüm yolun sonu
Son demi son seslenişidir belki de
Çoktan göçmüş olmalı kuşalar
… bu sessizlik ondan
Yorgunum üşür gibi her yanım
İçimde kan sıcaklığı nasırlı ellerim
Ne gülüşümden nede bakışımdan eser var
5.0
100% (16)
Cevap Yaz
