Vâ’d et bana sevgili bu ateşin sonunu,
Tahammülüm kalmadı günahkâr olacaksın.
Bülbüle bari acı azâd eyle canını,
Anladım ki bu bağda el olup kalacaksın.



Zülfün kemend eyleyip sayyâda özenirsin,
Ökselenmiş mâh-yüzün esir-i canânıyım.
Yâkut-u Bedahşânla gamzede bezenirsin,
Sevdâ denen bu yolun al’ında yananıyım.



Al beni gözlerine buğusuyla dolayım,
Doldurup da sal beni çöllerin tuğyânına.
Ateşinle hem-hâl et nâr-ı beyzân olayım,
Ebedi mübtelâyım yâr senin sol yanına.



Her doğan yeni güne gözyaşımı sunarım,
Bir katrecik de olsa şavkınla götür diye.
Sinemde bir nârı var ben yandıkça yanarım,
Zümrüd-ü Anka ile visâli getir diye.



Çeşm-i dilbere kanan bu yaralı gönlümü,
Neden târ-ü mar edip gittin keh-keşânlara.
Berzâha giden yolda unutma hiç ölümü,
Azaba düçâr olup kalan perişanlara.



Mısıra sultan olan Kenân-ı Yusufunu,
Candan seven yâr bilip söylerse güzel söyler.
Nemrudun nârındayım görmedim sürûrunu.
Ben yâre neylemişim durmadan cefâ eyler.







.......................................Kardelen26