Bedel oldum, bir kalemin ucuna.
Bir kendimi, bir kâğıdı ezerim!
Sürer sürter, kılağının tacına,
Dil üstünde, aşk yeliyle tozarım.

Görev zorlu. İmlâ; hassas, duyarlı,
Noktalama, işarete ayarlı.
Anlam desen, düşünceye eyerli!
Bu minvâlde, sözcükleri dizerim.

Işıktaki, pervanenin şevkiyle,
Başakların, rüzgârdaki zevkiyle,
Adaletin, hak gözeten şavkıyla
Mısralarda aydınlığa yüzerim.

Gökyüzünün kanadına kurulup,
Fırtınada yağmur ile durulup,
Yeryüzünde karıncayla yorulup,
Lâf-ı derya, seyrüsefer gezerim.

Görülsem de bu meydanda bir alık!
Beklemedim, uğraşıma karşılık.
Kalem mağrur, ne bir nefes, ne salık!
Vicdânımda, harf rotamı çizerim.

Canı verdim, dedi; yetmez baçıma!
Yerli yersiz, kar çökertti saçıma,
Suyun içmem! İnan gitmez gücüme.
Söz, kârımdır! Erdemoğlu yazarım.

Salih ERDEM
09.06.2006 18:14
15.04.2007 14:23 / AYDIN