Özellikle birbirinin aynısı şiirler okumaktan ve yazmaktan sıkılanların okuması gerektiği hikaye tadında bir şiirdi.

İnsanlar hep umut eder.Bazen farkında olmadan yaparlar bunu.Birşeylere bel bağlamışlardır.İster hastalıkları ister acıları olsun hep bir yardımcı el beklemişlerdir.İnanmak çok güzel şeydir.Bazen doktorlar ilaç kullanması ilk etapta mümkün olmayan hastalar için boş tabletler verirler.Bu onları aslında psikolojik olarak telkin etmek amacı güder.Söz konusu kahramanımız Dellek Hasan ise kendi umudunu kendisi yeşertmek istiyor.Son dizelerde hiç ummadığın zamanda ölüm gelir diyor ya gerçekten de öyle...Çareler her şekilde aranmalı tüm rahatsızlıklarımız için yoksa çok geç olabilir.

Ustaca yazılmış harika bir şiir okudum.Kutlarım efendim.

Saygı ve selamlar..

Hiç ummadığın zamanda ölüm gelir;
Ne olduğun, nasıl geldiğini, anlayamazsın." derdi

Eve, bu can bize Yüce Allah'ın bir emaneti çok iyi bakamalı, ölmek var ölememek var ölemeyip de sürünmek var, güzel bir paylaşımdı teşekkürler, sevgiyle kalın.

hikâye şiirleşmiş

güzeldi aktarımı

içinden ders bile çıkarılabilir

kaleminiz var ola şair
sevgiyle...şiirlerle kalın

Dedim ya; gazoz benzeri içimliydi
Köyümün suyu.
Hem suyundan, hem huyundan feyz alınır
Öyle bir su’dur ki,
Ne çarşıda satılır, ne pazarda alınır.
Köyünü ve özünü unutmamış pırıl pırıl anısını dizelere başarıyla döken dost kalemi gönülden kutlarım. Selamlar, saygılar

Dedim ya; gazoz benzeri içimliydi
Köyümün suyu.
Hem suyundan, hem huyundan feyz alınır
Öyle bir su’dur ki,
Ne çarşıda satılır, ne pazarda alınır.

Köyümün bir dellek hasanı vardı:
Ona bazen dellek,
Bazen de, deli Hasan derledi.
Çok gün görmüş atılgan, yiğit adamdı,
Seferi birlik günlerini,
“Kaç - kaç” zamanlarını,
En iyi o bilir ve anlatırdı.

Dellek Hasan çarpana incirlerini severdi.
İnceydi, zayıftı, üstelik de romatizmalı.
“Hele ver yeğen şu çarpana’ lardan,
Devadır, diyor senin ninen,
Benim canım ablam, Emine Durdu kadın,
Bilgili kadındır… hem de otoriter,
İsterse hepimize taş taşıtırdı
Emine Durdu kadın” derdi.
Hep görürdüm; ninem ona çıkışır,
“Ulan Hasan! Dellek Hasa, deli Hasan!
Hep ölüyorum dersin ölemezsin!
Üstüne kalın bir şey giymezsin…
Hep çarpanlardan şifa umarsın,
Helal - hoş olsun, esirgediğimden değil,
Dermanını çarpana’lardan ararsın da,
Romatizmalarının bir çaresine bakmazsın.

Bak şu ayağındaki beyaz şalvara,
İncecik, birde topuklarına inen
Tepeden tırnağa sızlar romatizmaların
İyisi mi, erkenden çaresine bak…
Sonra indiriverir yatağa, Hasan oğlum!
Hiç ummadığın zamanda ölüm gelir;
Ne olduğun, nasıl geldiğini, anlayamazsın." derdi


İnsanın anıları canlanır gözünde zaman zaman.Bazen tatlı bir tebessüm olur yüzlerde,bazen derin bir hüzün.Tatlı bir tebessüm bile olsa,geri dönülemeyeceği için hüzün verir anılar.Eskilerden kim kaldı deriz bazen büyüklerimizden veya o yıllarda çevremizde olan insanlardan sevdiklerimizden kim var,kim yok artık diyerek düşüncelere dalarız.Onlarla paylaştığımız anılar gelir aklımıza.Yıllar geçtikçe insan daha fazla geçmişe dönüyor.Yaş 35 den itibaren,anılar özleniyor.Hep geçmişle yaşanmıyor elbette,fakat geçmiş geleceğimize anlam katıyor bazen.Tebrik ederim değerli şair,yine özenle seçilmiş,mana dolu,duygu dolu,mükemmel dizelerdi.Ahenkli ve uyumluydu.Ayrıca tema çok etkiliydi.Okuyanların geçmişe yolculuk yapmasını sağlayan duygu sağanağıydı.Kaleminiz hep çağlasın.Puanım yine tam.Selam ve saygılarımla.Esen kalınız.

güzel bır derlemeydı selamlar

Bak şu ayağındaki beyaz şalvara,
İncecik, birde topuklarına inen
Tepeden tırnağa sızlar romatizmaların
İyisi mi, erkenden çaresine bak…
Sonra indiriverir yatağa, Hasan oğlum!
Hiç ummadığın zamanda ölüm gelir;
Ne olduğun, nasıl geldiğini, anlayamazsın." derdi
.......................Anıları,şiirsel bir tarzda beynimizde canlandıran USTA Kalemşörü hep zevk alarak okuyorum..Kutluyorum Selamlıyorum--5

Tebrikler aziz dost. Harikasınız her zaman olduğu gibi. Selam ve dua ile