Bakışlarının arkasında gözlerim...
Bir perde var dudaklarını örten...
Kelimelerin dans etmekte..
Ellerinin dokunuşu bile farklı bu kez..
Sanki daha bir merhamet var tutuşunda..
Avuçların terlemekte..
Gözlerinde ayrı bir hüzün esmekte..

Düşüncelerle boğuşmaktayım
Acabalar beynimde dört dönmekte..
Oysa yüreklerimizdeydi emanetimiz..
Bir yemin, bir söz ..
Semadaydı şahitlerimiz..

Yıldızlar mı kabullenmedi?
Yoksa şu çiseleyen yağmur mu?
Dalgalara bırakmamış mıydık dertleri?
Geçmişi köpüklerine katmamış mıydık?

Söylesene, deniz mi duruldu?
Yüreğin mi burkuldu?

Ey gözlerinin esiri olduğum yar..
Nedendir bu gözyaşı?


Ve işte gözlerimdesin..

En derinlere doğru akmakta nehrin
Kelimeler teker teker dökülüyor dudaklarından..

.............

“BİTMELİ”


Gözlerim avuçlarındaki ellerimde..
Dudaklarım kilitli..
Kalbim daha bir yanıyor..
Kor alevler içindeyim..
Kulaklarımda tek bir kelime..

Yalnızlığın resmi çiziliyor
Kara kalemimden..
Ne zaman ak oldun ki ömrüm?

Sus diyor dilim..

Yüreğim kanlarını akıtmakta....

Çek ellerini yavaşça..bırak son olsun işittiğin...

Bırak,bak hadi gözlerine son kez...
Kazı beynine o gözleri..

Çek kokusunu en derinlere..

Dön arkana ve git..

Bırak kelimeler eksik kalsın..
Yitirsin anlamını...

Al ardına yağmurları,
Koy heybene yıldızları...

Hadi yüreğim git uzaklara...

Buralarda yer yok sevgiye...

EsRa...