Yalnızlığı hissettim..
Gözlerin geldi aklıma
Her zaman ki gibi mağrur...
Başın önde yine
Tebessümlerin bile dudak kıvırmadan ibaret...
Sözlerin ise yine derin ve ok gibi saplanacak türden...
Bakışlarında gördüğüm nefret mi acaba?
Çözemiyorum...
Bilirsin hep korktum sessizliğinden...
Yıkılışın habercisiydi bu sessizlik bilirdim.
Başımı öne eğer öyle beklerdim
Duyacaklarımdan bi haber...
Gözlerim dolardı...
Gururumdan bir damla bile dökmezdim...
Kıyamazdım ki...
Neler geçirirdim içimden bir bilsen..
Haksızda olduğunu bilsem
Tebessüme ihtiyacım olduğunu bilirdim..
Bütün savaşım bir tek bunun içindi...
Bilmediğin o kadar çok şey var ki sana dair...
Gizlemeye çalıştığım bir çok şey..
Korktum belki
gidişinden korktum belki de...
Ayrılığın getireceği o derin sancıdan..
Kaçtım...
Kendimden...senden ...
Sevgimden kaçtım belki de...
Dizginleyemediğim o duygulardan..
Avuçlarımda sımsıkı tuttum halbukii..
Ellerimi kanattım..
Dudaklarımda kan tadını hissettim
Sensizlik buydu işte
Öyle yakarcasına bir tat bırakırdı
Bilirdim...
Susardım...

Ve işte gittin...
Şimdi kabuk bağladı kanayan bütün yaralarım..
Kan kırmızısı bir gül bıraktım avuçlarında
Her yaprağına sana dair bir şeyler fısıldadım
Duyarsan bir gün gökkubbeden ismimin yankıladığını
O zaman anlarsın yapraklarımdan düşen her cümleyi..

EsRa...