7
Yorum
27
Beğeni
0,0
Puan
752
Okunma
Yağmur ile toprağın kavuşması
Hafif bir ceset kokusu
İçimde bir intihar sancısı
Çocukluğumun dingin uykusu kadar
huzurlu,
Rüzgarın yanağımı gıdıklaması kadar sevişgen,
Nisan!
Sahi ne de güzel doğurdun beni...
Güneşin hafifçe örtüsü üzerimizde iken
Gönlümüzü yoran sabahlar eşliğinde
Ruhumuz da henüz solmadan
Öpeceksen de avuç içimden öpsen beni
Yusuf’un kuyusunda kaldı umudum
Başladığı gibi yaklaşıyor
Kaçınılmaz son
Yine bir bahar sabahı gel,
İçim avaz avaz ağlarken
Gökkuşağı da tenimdeyken
Omzumun kuytusuna sokul
EsRa