1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1674
Okunma
Şimdi gidiyorum Ünye’den,
Bir çırpıda eridi zaman...
Ve gözlerimde iki damla ayrılık.
Şimdi gidiyorum Ünye’den
Vuslatı umarsızca bekleyerek
Kayıp bir dostluğun yamacında..
Şimdi , evet tam şimdi ;
Adımlarım her şeye inat ,
İlerliyor bu şehrin dışına.
Ağlamaklı gözlerle odamdayım
Son kez…
Hiç bu kadar boş;
Düzenli görmemişim odamı;
Gözyaşı, tebessüm, şaşkınlık
Vuslat, hicran,özlem
Hasret, gurbet, aşk
Nede zormuş şu an
Kaldırabilmek bunca duyguyu
Şimdi gidiyorum Ünye’den
Adım atarken gökyüzünde avare
Boşluğuna düştü umutlarım
Yıllara yenilsem de biçare
Unutulmayacak yaşadıklarım…
yusufay
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir .
İzinsiz kopyalanamaz başka yerde yayınlanamaz.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz