10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2040
Okunma

Çarşaf gibi denizde ,
Boğdular beni annem.
Söylediğim her sözü,
Kötüye yordular annem.
Nede zormuş yaşamak,
Ana rahminden uzak;
Mutluluk oyunundan,
Kovdular beni annem.
Sen varken başucumda,
İyi olurdum hastalığımda
Şimdi yalnız; gurbet kuşu;
Kimsecikler yok yanımda…
Dar görüşlü bir kafeste
Sırtlanlar parçalıyor beni
Bu kasvetli; zifir karanlıktan
Çek kurtar beni annem…
Sevdiğim bir tek sensin,
Şefkat doldur yanaklarıma
Şu kurtlar sofrasında,
Tek başıma kaldım annem.
yusufay