38
Yorum
0
Beğeni
4,9
Puan
2478
Okunma

Tan yeri ağarırken başladı herşey
Ölümün eşiğinden dönerken
Unutulmuşların içinde
Bilmiyorum
Kuşlar kanat çırpıyor muydu?
Bir hoşgeldin bestesi var mıydı seslerinde?
Duyamazdım
Çünkü ben bir ağıtla yaşama hevesinde...
Bir ananın gözünde hiç büyütemediği
Çocuk olup
Gençlik hayallerini sandığının bir kenarında unutup
Kendin gibi zannettiklerinin
Sunduğu yokuşları
Tırmanmaya çalışmaksa yaşam
Yorulmakta lüks sayılıyorsa üstelik
Doğru yerdeyim o zaman....
Sarılmak için keşmekeşlik abidesine
Adını umut koydukları
Mavi boncuklar ülkesinde ilerlerken yaşam
Sarmal hayatları tüketiyor dünya...
Adımlarımın bittiği yerde
Geride kalmışlara dönüp baktığımda
Bir tek kendimi üzdüm
Annemin dediği gibi
Elif kadar düzdüm!...
ZEHRA BARDAKCI
01/07/2009
5.0
88% (14)
4.0
12% (2)