Şairler toplantısında,
Çağrılan,masaya gelip,
En güzel şiirini okudu.
Beğenenler alkışladı.
Kapanış şiirini,
En son, üstat okudu.
Bütün salon ayakta,
Üstadı alkışladı...
Sigara molasında,
Üstat ile tanıştık.
-On dört,on beş yaşında,
Bir komşu kızı vardı.
Beni mecnun eyledi.
Sonra beni bırakıp,
Başkasıyla evlendi.
O gün,bu gün yazarım.
Karalarım,bozarım.
Bir cümleyi çıkarır,
Başka cümle koyarım.
Bir heykeltıraş gibi,
Oradan buradan yontarım.
Parlatır cilalarım.
Beğenmezsem yırtarım.
Güzel şiir yazmanın,
Kolay yolu yok mudur?
Söyle bana üstadım.
-Yanında getirdiysen,
Bir şiir ver bakayım.
Norm yazıyla yazdığım,
En güzel şiirimi,
Şair dosta uzattım.
Hafifçe mırıldanıp,
Zorlanmadan okudu.
-İyi güzel olmuşta,
Her şeyi anlatmışsın,
Okuyucuyu düşündürecek,
Bir şey bırakmamışsın.
Öyle benzetmeler yap ki,
Okuyanın aklı dursun,
Dibi tavana vursun.
Örnek mi istiyorsun?
"Yakamozlardaki cin çiçekleri.
At gibi şahlanan duygular.
Ağzında , Hiroşima bombası gibi,
Şişirip patlattığı çiklet sakızı."
Meşhur olana kadar,
Süper çalışacaksın.
Eğer meşhur olursan,
Ondan sonrası kolay...
Bak , şu gazetelerden,
Birer cümle keselim.
Uzun,kısa fark etmez.
On beş,yirmi cümleyi,
Alt alta sıralayıp,
İmzamı atacağım.
-İyi ama üstadım,
Ölçü,kafiye,vezin?
-Benim için fark etmez.
Okuyucularım derki,
Şair , bu şiirinde,
Neler anlattı bana?
Okuduğuma değdi,
Helal olsun adama...
-Sağ ol üstadım dedim.
Senden çok şey öğrendim.