Gurbete gitmeden öncesiydi
Çığlığım yetmedi
Gece bitti- gün vurdu
Yarı ölü iki gün
Aç susuz
Sızdım sulara dem dem- demle
Bakındım sana
Ses gelmedi, sen gelmedin
Sözün vardı oysa
Dua ettim Tanrı’ya
Ses vermedi!...
Karıştı canım sulara
Damla damla

Akarken dem
Dem dem
Çağırmıştı düşün
Yabanın karanlık şehirlerinde
Yarasa kalabalıklara
Saçıldı gülüşün

Güz bitti kar yolları tuttu
Gel dedin
Korktum- yeniden…
Yürek sesimi dinledim sonra
Anam da tuttu elimi
Güneş dedi bana
Görüp ezildiğimi
Çağırdı Nazlı diye
Dört atanın hakkı bir diye bellemişim ya
Yayla bağrı gibi serin kucak
Daha ne ödül olacak
Unuttum aklımın sorgusunu
Gel gör
Sebebim oldu
Geçmeden gündönümü

Sanalda gördüğüm çıplak gerçek
Ne bitti ne bitecek
Kir- is iz bırakıyor
Gözlerindeki ay ışığı gibi
Eski sokaklarda kalan gölge
Perde
Alacalanmış yüreğin
Bakınca ışıksız-sis pusla
Kavlattı döşümü
Yolundu düşlerim
Sandığım yoktu
Alınan bakarmış
Yüreğime koyduğum gözlerin
Kıymık kıymık battıkça Can’ıma
Tazelendi yarelerim
Değdikçe alazlandı yüreğim…
Yandı kıraç yazı gibi
Toprak oldu anızlarla
Savrulup gözüne batsam dedim
Bozulasam!…
Bir ana oğul hatırına
Çarpa çarpa Karahisar’ a
Çoğaldı suskunluğum

Sarı bozkır
Günden alıp közünü
Karıştı dağlara ovalara
Sanırsın cırcır böceği sarmış her yanı
Seçemez oldum kendimi
Ben kimdim
Sesler koyaklara gizlendi
Kulaklarımdaki uğultu
Sessizliğindendi

Ne kadar yansam
Cıngı atmayacağım sana
Toprağı bilirim ben
Çamurum yoktur
Her su serin
Akanı duru sanma
Kanma
Yanlış onarılır
Eski yamayla yenilenir
Yumakla arınır da
Kötülük tohumudur yalan
Arada bir babaya söylense de
Anaya söylenirse bir kez
Tarı’m korusun hele ana söylerse
Çöreklenirse yâr yüreğine kuşku
Kalmıyor töre- sevi
Kurutup ocağı bucağı
Sevgi düşmüyor damlara
Kan katıyor acılara

Herkesin edebi- arı kendine
Hangi kanun- görüş
Derse de
Böyleyken böyle
Yüreğin örtüsü sevdadır
Biz yırtmazsak
Tanrı da istemez büyüsünü çözmeyi
İnandım buna
Tüm içtenliğimle
İnanmıştım
Sana da

Artık faydasız nasılsa
Bahanesi çoksa
Eldesizdir sevdalar
Beklemek duşunadır.
Eski sokakların konukları aranırken
Söz kaybolur hortuklarda
Saklanmış umutlara siner.

sEvMEK zordur bilirdim
Hele ki
Kadınca seçtiğim
Yurda- yuvaya olanı
Ağır bedelli
Yaralı
Bu yüzden
Yüreğimin cıngısını in diye saklayacağım
Anılara dayanma gücü olsun
Ne ana ne oğul bilsin
Gönülde helâlleşilsin…
Varsın sitemde-hükümde bana
Övüncü anaya kalsın

Bir umut oğluna
Büyüsün her murada
Vurulusun en coşkunundan doru bir taya
Sekili ayaklı
Yahut kurulu yay gibi çatma kaşlı bir aya
O zaman
Anımsar belki bugünleri
Göğsü güzel koca dağlar gibi ebesini
Ve ben garibi.
Çamur bilmem dedim ya
Öfke de kusmayacağım
Solmasın sencileyin gözleri…
Ne düş ne döş aramaktayım artık
Serçe artık kuş değil benim için
Deniz değil dost…
Yeter ki susmasın turnalarım
Kalmasınlar oralarda
Katar katar geçsinler göğümden
İşim olsun mor dağlara bakmak
Baharda güzde
Göçsünler hep
Toprağına dokunmuş bir tülek bıraksınlar
Batırıp batırıp yüreğime
Güneşe köz çizeyim
Bilsin nicedir yanmak

Seninse
Bulutun bol olsun göğünde
Düşlerin solmasın
Ben
Ha yaşadım ha öldüm
Umursamaz gönlüm
Yağmurlar sonrası
Mor dağları bağlayan
Ebemkuşağına dolanıp
Aşk masalını
Saklandığı yerden çıkaracağım.
Gördüğüm gibiyse
Biraz ay ışığı biraz karabasan
Alıp-satmasın kimse diye
Okuntucunun boynuna asacağım
Bellesin kız- kızan
Düşmesinler ala
Kıymık kıymık
Batmasın yüreğimize
Adaklığımız gönülden
İşimiz gücümüz sEvMEK olsun
Emek olsun.

Temmuz 2009

ILDIZ