Dün akşam dostlarımla buluştum
Oturduk bir çay içiminde
Geçmiş, güzel günlerden söz ederken
Usuma, bazı güzel dostların isimleri geldi


O isimler bir an için, şirin yüzleriyle
Sanki gözlerimin önündeydiler
Öğrendim ki o dostlar Sivas’a, etkinliğe çağrılıymışlar
Zaten bir müddet sonra da hep birlikte kalktık oradan


Ve yolda giderken, bindiğim bir otobüste
Kös kös bu iyi yürekli, şirin, dostları düşündüm
Hani kıskanmadım desem yalan olur
Ben de, ben de bu etkinliğe katılmak istemiştim



Oysa yaşam içerisinde, her isteğimizin olmayacağı kesindi
Nihayet eve geldim, aç karnımı doyurup
Yorgunluk, bir müddet sonra da uzandım
Uzandığım yatağımda, yorgun bedenime esir düştüm



Uykumda, usumda düşlediğim Sivas’ı gördüm
Dostlarımı görüyorum Sivas’ta, bir otelde
Ve o dostlar, öylesine onurlandırılıyor ki, kıskandım işte
Gülen, güzel yüzlerine adeta sarılmak, onları koklamak istedim


Sonra, sonra aydınlık gökyüzü
Birden kararıp yerini kara bulutlara bıraktı
Kara bulutların arasından, kara yüzlü insanlar peydahlandı
Oysa onlar, yani o insanlar, sanki ormandan kaçmış gibiydiler


Ağızlarından su mu, yoksa salya mı, bir şeyler sızıyordu
Oysa bizim arkadaşlarımız
O güzel yüzlü, güzel yürekli arkadaşlarımız
Ağızlarından salya akan orman kaçkınlarını


Merhaba diyerek kucaklamak istediler
Ama onlar, onların kaldığı oteli yakıp, yıkmak istediler
İşte o anda bir su damlasını hissettim, tuzluca ve ağzımın kenarında
Uyandım birden, gördüğüm rüya değil, korkunç bir kâbusmuş


Ve bu kâbusun, kâbus olarak kalması için çokça dua ettim
Ne yazık, ertesi gün, duamın kabul olmadığını öğrendim
Demek ki dedim, kendi, kendime
Ateist insanların duası kabul görmüyormuş


Oysa, Tanrı, o yobazları dindar yapabilirdi
Ve benim Tanrım, insanları sever, kucaklardı
Ve ben, o güzel, o şirin, o yürekli dostlara
Öteki ömrümde, buluşmak üzere allahaısmarladık dedim...