ÖYKÜMSÜ KADINLAR


Fotoğrafının tarihine bir buse bıraktım...
Mutlu sondu aylardan, adını vefa yazdım...
Gecenin rahminde sabahladım, ayazlandım,
Ateşti sıcaklığın, mahşerinde uyandım...
Dudağının puslu şehrinde, sıcaklığını,
Çıplaklığının esaretini bedenimde tattım...
İstenmediğim köşelere ayrılık yazdım...
Hüsrandı gözlerim, yüreğimle kaldım...

Beni sensizliğin ayazı korudu...
Sıcaklığımı hisseden bir tek oydu,
Çözemedi suretin anlamını göğsümde...
Biriken ise zamandı gözlerimde...
Gecelerde kaybolan sıcaklığındı...
Sensizliğe haykıran çıplaklığın...
Nağmesinde saklıydı ayrılığın,
Unutmamaya yeminliydi dudakların...

Öykümsü kadınlar vardı, elleri ellerimde,
Şimdi sızlıyor gözlerim gözlerinde...
Mevsim sıcak, çılgınca devinmekte...
Benimse yüreğim kış çaresiz titremekte...

...by... Hakan ERBAŞ 11.05.09


güzel şiir ama yazı fon rengine boyanıp
şiirin güzelliği saklanmış..
kutlarım kaleminizi
selam syg.