hep umutsuz gözyaşlarım, terk ediyor çehremi,

sevmek, sevilmek uzak bana, kapattılar perdemi



dönüp sırtımı aydınlığa, karanlığa kaçıyorum,

pişmanlık galip geldi, umutsuzluğa içiyorum.



iki gözyaşım arası, kardeş nehirler gibi,

avcumda ateş yanıyor, duymuyorlar beni.



intiharmış kurtuluş adı, onu ben de istiyorum,

doyamadim gencligime, azap içinde inliyorum.



hep olmuşum kendimin, hem anası hem babası,

kimse tutmaz elimi, bilmem aşk mıdır bu, sevda mı.



odam karanlık oldu, konuşamıyorum,

kimse tanımaz ki beni, neden ben yaşıyorum.



teşekkür olsun yüreğim, taşıyabildin birini,

öte dünya hoş gelir, mutlu ettiysem seni.



dökülür belki gözden yaşlar, unutamam sizi,

yaşamak ağır gelir annem, üzme sen kendini.



kaçıyorum belki dunyanizdan, zaten yok muşum gibi,

yalnızsa insan dostlarım, fayda etmez yeşermek, yaşarmış gibi.



kendime vasiyettir, bakamam aydınlığa,

bu dünya sizin olsun, ben çekiliyrum dunyama...



ve yaslamisken pişmanlığı aynalara, kaçıyorum ben, kurtuluşa...



hakanerbass