“Ah” çiçeğim…

Elimde idi… kokladım, burnum yaşadığını hissetti…
Ya ellerim; burnuma hizmet ederken kanadı dikenlerinle…
“ah” çiçeğim…

Bembeyaz, misk kokusu katmerli… ya ellerim?.. kan içinde… kan…
Senin için değer… nice kahırlar, nice acılar “ah” çiçeğim…

Sevda lügatleri yeniden yazılır oldu… bilirim ki; bu yaşanmamıştı…
“Sen” deyince duran sular bilirim “ah” çiçeğim…

Son nefesler… artık her kelime ziyan…
Dilimden düşen son kelime adındı “ah” çiçeğim…

Can gider… gitmelidir de… ne beklemeli artık hayattan?..
son feryât dökülür dilimden; “ah” çiçeğim…

kalp acır sen giderken… kanarda…
her damlanın içinde saklı şifre “ah” çiçeğim…

koymuşsan kafaya gidersin… yol mu tanırsın; basığın yerleri mi?..
bastığın yerler , halbuki; cennet’e döner gül bahçeleriyle...
ellerini bilirim, deyse keşke kendi açtığı yaralara, durdurmasa da akan canımı…
yinede severim… çünkü ondandır bela, cefa, kahır…
eli değer, gölgesi düşer… sesi sürülür…
yine de severim “ah” çiçeğim…