9
Yorum
0
Beğeni
4,7
Puan
2267
Okunma
Baharın kokusu çoktan geldi,
Şubatın acımasız ayazını deldi.
Beyazlara büründü ağaçlar,
Yemyeşil oldu tüm yapraklar,
Şenlendi, bütün kırlar, dağlar, ovalar,
Diz boyu olup yürümeye başladı otlar…
Hafifçe esen rüzgâr,
Kalbime vuran yağmur damlaları,
İçimdeki görünmez karanlığı,
Alıp götürüyordu uzaklara…
Ruhum kuş olup daldan dala konuyor,
Ağaçlara duygularım takılıyor,
Toprak, burcu burcu kokuyor,
Sevgi dolu kalplere uçuyor,
Arılar, çiçeklere yuva yapıyor…
Köy çocukları, çamurlu sahalarda,
Toprak nefes alıyor, yeşil vahalarda,
Anneler, bacılar madımak topluyor,
Kuşlar aşkla sekiyor herkli tarlalarda.
Baharım benim, hoş geldin kalbime,
Çiçek açıp sessizce girdin gönlüme,
Seninle daima burcu burcu kokarım,
Çiğdem çiçeklerinle, göklere uçarım…
Yeşilliğin, çöllere meydan okuyor,
Bir tohum, bir fidan seni bekliyor,
Yalnızlık canına tak etmişken,
Usanmadan diyar diyar dolaşıyor,
Sen, yalnızlığa sırdaş ol, onu güldür,
O da gülsün, sen de gül, hep gülün…
Ben, baharda hep çiçek açarım,
Gökyüzünde kanatlanıp uçarım,
Irmaklardan ovalara ulaşırım,
Bağları, bahçeleri iyice sularım,
Taş kalpli gözlere yaş olurum,
Kendimi ilahi âlemde bulurum.
Her bahar fidan olur yaprak açarım,
Kuşlar, böcekler üzerime konsun diye,
Rüzgâra gülümserim, el sallarım,
Beni sevdiklerime, ulaştırsın diye...
06.04.2001
Üçkaraağaç Köyü
Akdağmadeni
5.0
67% (2)
4.0
33% (1)
Cevap Yaz