(2 Temmuz Şehitleri Anısına Saygıyla)

Ömrümüzün baharında,
Yandık yakıldık ey canlar!
Ozanların diyarında,
Yandık yakıldık ey canlar!

Kızılırmak kan ağladı,
Bunu duyan can ağladı.
Canlarla her yan ağladı,
Yandık yakıldık ey canlar!

Girmek için gülistana,
Gönül verdik Pir Sultana.
Kastedince yobaz cana,
Yandık yakıldık ey canlar!

Sevgi olduk her mahirde,
Semah döndük o şehirde.
Ozan dolu bir nehirde,
Yandık yakıldık ey canlar!

Duman bastı kara kara,
Ses duymadı kör Ankara.
Em bulmadan derin yara,
Yandık yakıldık ey canlar!

Yaşamayı har ettiler,
Yeri göğü dar ettiler.
Kalanlara zar ettiler,
Yandık yakıldık ey canlar!

Ağıt oldu hazarımız,
Madımaktır mezarımız.
Ozanımız yazarımız,
Yandık yakıldık ey canlar!

Öncesinden bilemedik,
Böylesini dilemedik.
Bu yazgıyı silemedik,
Yandık yakıldık ey canlar!

Feyzi bunu nasıl anlar,
İnsan değil ki yakanlar.
Unutmayın siz insanlar,
Yandık yakıldık ey canlar!