Ok olup saplanıyor yüreğime türküler
Nöbet tutar ruhumda acının zembereği
Boyanır çığlığımla zindan karası her yer
Gideceksin diyerek ey gözümün bebeği
..........Alınca haberini taş düştü duru suya
..........Sen gitme buralardan ben gideyim Manolya

Yaslan göğsüme yaslan,dinsin kar fırtınası
Efsunkâr yokuşlarda üşüyor üşüyorum.
Isıtsın can evimi ellerinin kınası
Gece gündüz ben seni, seni düşünüyorum.
..........Taş kesilsin Akdeniz, yıkılsın şu Antalya
..........Sen gitme buralardan ben gideyim Manolya.

İpek gibi tenini, ılıman nefesini
Tan yeri ağarması gülüşünü özlerim.
Dayanamam bitanem duymaz isem sesini
Kopsun kolum kanadım, kör olsun şu gözlerim.
..........Çığ düşsün Toroslardan, tersine dönsün Dünya
..........Sen gitme buralardan ben gideyim Manolya.

Ben, alnı akıtmalı boz atlarla giderim
Ben, köhne zamanların en yorgun savaşçısı.
Sen gökkuşağım, yağmur damlasındaki perim
Sen, ak sütten yumuşak, zeytinin ışıltısı.
...........Kuşların cıvıltısı, gönlümdeki kanarya
...........Sen gitme buralardan ben gideyim Manolya.

Mustafa CEYLAN