10
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1903
Okunma

gecelerin yalın ayazında
kırılgan bir umuttur ki hayat,
başını gömerek karanlığa,
talihsiz ve sessiz,
yüzü kırışmış köylülerin eteklerinden asılır.
aç ve sefil çocuklar doldurur vadileri.
foterli ve şapkalı aymazlardan haberler saçılır...
umudunu avucundaki bir lokma ekmeğe sararak, koyulur
pençelerine fakirliğin .
kadınlar geçer ellerinde nacaklarla,
sırtlarında çocukları ,
kadınlar geçer,
güneşin kavurarak kararttığı umutlarla.
varoşlarından sıyrılır, pençe gibi delikanlılar,
bir hiç uğruna , hapis koridorlarına ...
yiğitler dağlarda vuruşarak,
sevdasını çekerler güzel kızların,
son bulur umut, beton mermerlerde.
genç kızlar erlerine ağıtlar döker çemberlerinde
diğerleri çemberler örerler ...
toprak doğururken sancıları birer birer...
asgari ücretler dağıtır patronlar
çocukların sattığı selpaklardan.
daha, minik ellerine kalem değmeden , kan değer
buysa eğer, eğer buysa yaşamak
kırılgan bir umut değil midir hayat?....
Yunus yavuz/ Bozkırın şairi/Erzurum
5.0
100% (5)