O sonsuz bahçede koşuşan deli taylar gibiyim .
Sonsuzluğun sessiz tınısı kulaklarımda,
yüreğimde sakladığım tüm hicaplarımı bıraktım .
Aynalarda gördüğüm, korkunç yanlarımı da.
... Çözüldü ruhumdaki kördüğüm .
Buldum kelimelerin dans ettiği mısraları.
Düştü yağmurlar bozkıra , senden bu yana, bozkır kızı.
Biliyorsun, bozkırın şairiyim ,
yani doğurgan tazelik barındırıyor ellerim.
Mor gevenler arasında bile, yaşam saklayan bu kiracların memesinden emdim yaşam kengerini.
Salt, bir münzevi uyanış düştü,ciy damlası gibi düştü yanaklarından.
Bozkırda yaşadım bütün acıları.
Diriltmek için toprağı.
Buruk kardelenler gibi çıktın çatlaklarından buzların.
geçtin birer birer kanyonlarını aşkın...
içtin, dimağın memesinden suyunu, vahyin..
sen boz kırkızı , birlikte yaslandık ayaz gecelerine zorbalığın..
birlikte işledik tüm günahları...
sevapları ise sana adadım..
sen bozkır kızı, anla işte , ben deli aşığı
yani yaralı sevdaların çirkin sarmaşığı....





.......