DOST KERVANI GEÇTİ

Gözlerimde biriktirdim dünleri,
Silemem ki acı dolu anları.
Kovmam gerek biliyorum onları.
İçimde delirip zılgıt çekerler.

Yağmur olur gözde dönüşür yaşa
Belamı kesildin bu garip başa,
Vursam da başımı ben taştan taşa
İçerime hüzünleri ekerler.

Ne yazık elimden gelmiyor gülmek,
İçerime dolan kederi silmek,
Gittikçe çoğalıp arttığın bilmek,
İçe ilmik ilmik elem dikerler

Yine de sabrıma sığınırım ben,
Baş edemem, bilmem nedendir, neden.
Duygulardır hâkim ne gelir elden,
İçten yüreğimi durmaz sökerler.

Dostlarda yoruldu dert dinlemekten
Dilim yoruluyor” yeter “ demekten
Usandım, verdiğim onca emekten,
Hasat bekler iken, “borçlusun” derler.

Omzumda yükleri çekemez oldum,
Özgürce gözyaşım dökemez oldum,
Dost kervanı geçti, ben burada kaldım.
Düşmanlar sevinip alay ederler.