BİR ŞARKI OLMUŞ HÜZÜN

Kopardım yıldızları asılı dallarından,
Artık dönemem belli gurbetin yollarından,
Kimseler anlamıyor garibin hallerinden,
Yıldızlar olmayınca gecelerim karanlık.

Umudu tohum diye çoraklara ekmişim,
Ne bir damla su verip ne gözyaşı dökmüşüm
Acılarla beslenen nehir olup akmışım,
Umutlar bitmeyince gecelerim karanlık.

Bir şarkı olmuş hüzün, gelip dilime dolmuş,
Bülbülden figan almış, dizeler yanar olmuş.
Konduğu dallar yılgın, güller sararıp solmuş
Bülbüller ötmeyince gecelerim karanlık.

Güneş yüzünü saklar, seni hayal edince
Ay girer bulutlara, yüzün bana gelince,
İçim zulmete döner, hayal benden gidince
Mah yüzün olmayınca gecelerim karanlık.

İnce ince rüzgarsın saçlarımda kol gezen
Sazlarda seni çalar derdim dinleyen ozan,
Kırılsın kalemleri seni yadlara yazan,
Sen bana gelmeyince gecelerim karanlık.