Gece karası gözlerinde buğulanmış bakışın
Acın içinde, yüzüne vurmuş karalığı.
Hüzün çökmüş omuzlarına.
Ve sen gidiyorsun

Bense bakakalıyorum ardından.
Kelimeler düğüm oluyor, konuşamıyorum.
Engel olamıyorum bu ayrılığa.
Ne sana gitme kal diyebiliyorum,
Nede seni amansızca kaçışa sürükleyene.
Ve sen gidiyorsun

Tutmak istiyorum kollarını,
Seni sıkıca sarıp sarmalamak,
İstesem de kalmanı nafile;
Ve sen gidiyorsun

Oyuncağı elinden alınmış bir çocuk gibi;
Ağlamak istiyorsun bağıra bağıra
İçine süzülüyor gözyaşların biliyorum.
Çırılçıplak ayakların, gündoğumunda kendini atıyorsun;
Yollara, başı boş hayatlara.
Yaktın kendini ve beni savur şimdi külleri.
Ve sen gidiyorsun

Bak ardına giden mi , yoksa kalan mı ?
Sen son fedakarlığını yaptın vicdanın rahat gidiyorsun.
Ya kalan bu yükü kaldırabilir mi ?
Vicdanının soruları ile ezilirken ruhu,
Seni kaçışa sürükleyen kendisinden kaçabilir mi ?
Ve sen gidiyorsun


YASEMİN KOZA
20/06/2009