Sen hiç ağladın mı
Feryatlarla uyandın mı
Gecende kuş sesi yerine
Silah sesleri oldu mu
Ağlayan çocukları avutmak için
Haykırdın mı kadere
“yeter” diyerek
Sen hiç küçük ama kanlı elleri elinle ısıtmaya kalktın mı
Sen ….

Dur! Sus! bir şey deme sakın
Konuşma tek kelime
Bir çığlık var kulağımda
Bir isyan var
Can yakıcı bir yetim
Sevinçleri mezar taşına takmış
Umutlarını mezara gömmüş
Hayalini yetirmiş
Zifiri karanlık gecelerde
Ve elinde yanık bir resim
Çehresi asık
Yanakları ıslak
………
Mavişim gözler kan çanağı
Dudakları kurumuş
Çatlamış yürümekten ayakları
Yıkıla yıkıla yol alıyor
Ayakkabısız
Dikenli bir dağ yolunda
Kan toplamış avuçları
Ve suskun ve bitkin
Ve yüreğinde kasırga sessizliği
Patlamaya hazır bir dağ misali
Bir o kadarda çaresiz
Bir o kadarda isyan yüklü
……..
Zifiri karanlık geceye saymaya başlamış
Çığlığı kulağımda
Gecesini mermiler aydınlatır olmuş
Bozkırları yuva edinmiş
Asker olacakmış
Silah tutacakmış o küçüğüm elleri
Şerefsizlere meydan okuyup
“Buradayım” diye diye
“İşte meydan” “çıkın karşıma”
“sıkabilirseniz bana sıkın”
“vurabilecekseniz beni vurun”
“karşımda duracaksanız karşımda durun “
Diye diye haykıracakmış ...

Ağlayan çocukları avutmak için
Haykırdın mı kadere
“yeter” diyerek
Sen hiç küçük ama kanlı elleri elinle ısıtmaya kalktın mı
Sen ….